ถิ่นไทยในป่ากว้าง ห่างไกล
แสงอารยธรรมใด ส่องบ้าง
แสงเทียงส่องรำไร เล่มหนึ่ง
ครูนั่นแหละอาจสร้าง เสกให้ ชัชวาล
แต่เทียนทองของไทยในวันนี้ เสี่ยงชีวีด้วยวิญญาอันกล้าหาญ
เพื่อหน้าที่ในแดนถิ่นกันดาร ไม่สะท้านด้วยศักดิ์ศรีวีรชน
เป็นคนที่มีค่าหน้านบไหว้ สละได้แม้ชีวิตมิหวังผล
จะมีใครทั่วหล้าจบสกนธ์ เทียบบุคคลควรคู่ปูชนีย์
ทุกเวลาเฝ้าอบรมสั่งสอนศิษย์ มีชีวิตก้าวหน้าตามวิถี
รู้วิชารู้คุณธรรมรู้ชั่วดี รู้หน้าที่เด็กไทยตามครรลอง
ขอเทียนทองของไทยในวันนี้ ผลกรรมดีดลให้ครูทั้งผอง
หมดความทุกข์มีแต่สุขเรืองรอง เป็นเทียนทองส่องแสงแข่งตะวัน
กล้วยไม้ออกดอกช้า ฉันใด
การศึกษาเป็นไป ฉันนั้น
แต่ออกดอกคราใด งามเด่น
การศึกษาปลูกปั้น เสร็จแล้ว แสนงาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น